misyon

Hayatımıza giren her insan sonsuza kadar orada kalacak diye bir zorunluluk yok. bazı insanlar belli görevler için girerler hayatımıza, misyonlarını tamamlarlar ve çıkarlar. Ama biz, herşeyi sonsuza kadar sürdürme eğiliminde olan insancıklar, kimin misyonunun ne zaman bittiğini bilemediğimizden, gidişleri kabullenmeyiz.

Kabullenme evremizin süresi ve şiddeti kişiliğimizle ilgili. kimi insanda oldukça sancılı oluyor. Kullandığı en basit eşyadan, bir saç tokasından bile kolay kolay vazgeçemeyen kadın, sevgisini vermeyi seçtiği insandan nasıl geçer ki? İdrak etmek, kabullenmek uzun zaman alıyor. Bu da çekilen acıyı artırıyor. Ama geçiyor işte herşey geçiyor. Şükür ki geçiyor. Hem öyle bir geçiyor ki, o duyguları o acıyı çektiğine inanamıyorsun. Seneler önce yenilen bir yemeğin tadı, bir parfümün kokusu gibi bir hatıra bırakıyor zihinde... İşte bu sebeple, hiçbir neden için kendine eziyet etme.

FSB Temmuz 2015