Merhaba benim adım Seval. Hayatımdan mütevellit adım tam bir ironi... Annem küçük yaşta, daha kadın olduğunu bilmeden ve sevmeden evlendirilmiş. Çok saf, çok fedakar, çok duygusal bir "anne" o ama "kadın" değil. O yüzden bana kadınlığı öğretemedi. İnsan bilmediği şeyi öğretebilir mi? Hayatı boyunca aşkı tatmayan annem, 18 yaşında eline bir bebek tutuşturulunca adını sev-al koymuş. “Sevgiyle alakalı bir adın olsun istedim” demişti, ya sevda koyacakmış adımı ya da sevgi… Babam karşı çıkmış ,'pavyon kadını adı gibi isimler seçme' demiş. 'Seval’de karar kılmışlar.
Bir insana isim vermek önemli bir konudur, çünkü o adın anlamını hayatı boyunca taşır derler. Benim adımın anlamı “sevdiğini al”. İki fiilin birbirine eklenmesinden oluşan, biraz zorlama biraz çakma bir isim. Belki de bu sebepten anlamı olduğunu düşünülen “sevdiğini elde etme” fiilini hiç yerine getiremedim. Aldıklarımı sevemedim, sevdiklerimi alamadım. Bir çeşit hırsa dönüştü ki çok tehlikeli... son günlerde kafamı onca derdin işin gücün dışında buna taktım....
Adımın anlamı bile "sevdiğini al" ise bu dünyadan gerçek bir aşk yaşamadan ayrılmayacağım!
FSB Mart 2013
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder